Күзгі сурет
Алтын күз бұл –
сағыныш деп аталар.
Сағыныштан жүрек,
санаң от алар.
Сол күнге әлi алаңмын
Сол күнге әлi алаңмын:
Қуғандай бейне тап бiр сел
үстiнде аппақ алаңның
жүгiрiп келе жаттың сен.
Шөлдегі жаңбыр
Күткен едiк қаталап бiз соншама,
төктi жаңбыр, төктi жаңбыр аңсаған.
Құм үстiнде әнiңдi сал, күй ақтар
биле, биле шымыр тамшы тұяқтар.
Грамматикалық жіктеу
Айтар кезде жалынменен, отпенен,
айтар кезде Ақиқатты ақберен, –
сөйлей алман мен үшiншi жақпенен,
сөйлей алман мен екiншi жақпенен,
Тау соқпақтары
Жай оғын тағы атпақ боп
Бұлтты сойып, жарғанда
найзағай бiткен соқпақ боп
жондарға түсiп қалған ба......
Аялдамадағы алма ағашы
Көшiп келген ауладағы бағымнан,
қолын бұлғап автобусқа ағылған,
адамдарды шығарып сап, күтiп ап
тұрады ол аялдама жанында.
Базар болып кеттi барлық тұстарым
Базар болып кеттi барлық тұстарым
Бәрi де дос,
жоқ дәл қазiр дұшпаным.
Туған жерге келе жатыр алыстан
Жан-жағына алаңдап
Жан-жағына алаңдап
қайнап жатқан қазандай –
адасады балалар –
вокзалдар мен базарда.
Қызуын тартып әр күннiң
Қызуын тартып әр күннiң,
көл жатыр тұнық ойланған, –
ортасын ойып шалғынның
бетонмен төсеп қойғандай,
Алмасқа өткiр бергiсiз
Алмасқа өткiр бергiсiз
байланып қалар сөз бұған.
Түртпесе,
қарап көргiсiз –
Қалаларды сынақтан өткізу
Тау қойнауы,
тықылдап балға тынар.
Жүк шешiлiп сымдар да тарқатылар.
Көшiп келген бұл жерге машинамен
Адам күнi адаммен
Адам күнi адаммен.
Онсыз өлем,
онсыз қурап қалам мен.
бәрiн алам адамдардан,
Құс аулаушы
Жүредi ол бар облыс, ауданда
арқаланып торлар менен ауларға.
Күн ұзаққа шаршап-талып, әлек боп
құс аулайды көл мен дала, таулардан.
Ағаштармен қыдырамын бiрге мен
Ағаштармен қыдырамын бiрге мен,
қарамастан күндiзге де, түнге де.
Емiн-еркiн сырласатын достардай
ағаштармен қыдырамын бiрге мен.
Пікірлер
-
Сейлхан Гүлім
Әліппе -
Ақжол
Керемет -
Үміт Қылышбайқызы
Есіңе мені алғайсың өлеңі ән текстерінде көп өзгер...
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі