Өлең, жыр, ақындар


Жабықта жарты нан.

Ай



Кішкентай нан барша ғаламға жетеді.

Ай



Күндіз әйнегі сынады,
Түнде орнында тұрады.

Ай



Айдаһар күндіз жатып, түнде шығар,
Қаһарлы қалыбына әркім құмар,
Болыпты туғаннан-ақ күнмен талас,
Күнді көрсе айдаһардың жүзі солар.

Ай



Керегенің басында кепкен бауыр,
Кесіп алса таусылмас неткен бауыр?!

Ай



Көп моншақ ішінде бір түйір қалам.

Ай



Көлде жүрген ақ үйрек,
Түнде бар да, күндіз жоқ.

Ай



Үй астында ақ тоқым.

Ай



Жабық астында жарты күлше.

Ай



Төсек астында жарты нан.

Ай



Ақырған айдаһардай арыстаным,
Айтысып тағы жұмбақ қалыспағын.
Екі өркеш, жеті башпай жұмбағым бар,
Осыны ойламай тап, данышпаным.

Ай, күн, апта



Қарындасы қонаға
Ағасын іздеп келгенде,
Ағасы қашып кетеді,
Үйден шығып бір жерге.

Ай мен күн



Ғажайып сылақтаған бір арғымақ,
Бірі алтын, бірі күміс екі құлақ,
Болғанда жеті әйелмен аямай-ақ.

Күн, ай,отыз күн, апта



Көк жүзіне қарасаң, төбеңде тұрады,
Көл бетіне қарасаң, төменде тұрады.

Күн, ай, жұлдыздар



Керегенің басында кепкен жаулық,
Кет десем де кетпейді, неткен жаулық?

Күннің кереге басына түскен сәулесі



Ақ сандығым ашылды,
Қызарып жалын шашылды.

Күн



Ақ сандығым ашылды,
Ішінен дүрлер шашылды.

Күннің көзі



Ұзын-ұзын сырғанақ ,
Ұшығына кім жетер?
Асыл бесік күйкентай,
Жұмыртқасын кім табар?

Күннің батуы, шығуы



Аспанда бір айна бар,
Әлемді көріп айналар.

Күн



Қызыл күлше тау асады,
Ыстық нұрын шашады.

Күн