Өлең, жыр, ақындар


Болғанда қоян ерін, шыққан құлақ,
Тұлыбы шоқайғандай жатыр сұлап.
Жүруге қызметкер дайындалса,
Жалшыдай күні біткен кетер жылап.

Түйе



Бір байдың енші алыпты бір баласы,
Алғаны алпыс тоғыз ірі қарасы.
Төрт жерден түлікке желі қағып,
Үш жерден орнатылған мұнарасы.

Түйе, алпыс тоғыз-күйісі, төрт желі-аяқтары, үш мұнара екі өркеші, басы



Айнымай тартқан реңіне,
Жүрген жерінің тұр-өңіне, не?

Кесіртке



Көтере алмай ішкен суын,
Күшеніп жатыр,
Жаңғыртып қамыс нуын.

Әупілдек



Қара түсті қарқылдақ,
Ұшып-қонып жалпылдап.
Қоқыстарды шоқиды,
Жем іздейді там-тұмдап.

Қарға



Бір-ақ сөз біледі,
Өз аты онысы.
Соны айтып жүреді,
Және жоқ қонысы.

Көкек



Секектеп бір тұрмайды,
Өреден құрт ұрлайды.

Сауысқан



Ала шапан кигені,
Сескенгіш болған соң,
Қыпылықтап жүргені.

Сауысқан



Қауырсыны көгілдір,
Кішкене құс,
Беткейде өріп жүр.

Кекілік



Бояуы сан түрлі,
Түрі ұқсас тауыққа.

Бұлдырық



Тұрқы кептерден кіші,
Сарғыш мамық төсі.
Айдары желкесінде,
Өрнегі өр төсінде.
Бұл қандай құс?

Күжіргей



Сазды жер мекені,
Құрт-құмырсқа қорегі.
Кереметтей өнері,
Қанаттан үн береді.

Тауқұдірет



Өзі ұя салмайды,
Мекендейді шатырды.
Бау-бақшаны барлайды,
Зиянкеске батыл-ды.

Жарқанат



Күндіз сөнген шырағы,
Түнде көрер қырағы.
Тікірейіп айдары,
Егін жауын қырады.

Үкі



Шұнтиып қос ұлағы,
Түнде көрер қырағы.

Үкі



Қара жағал кішкене,
Қанаты бар сүйріктей.
Оған теңдес құс кәне?
Тапшы осындай жүйрікті?

Жағалтай



Қызықтырар әрі
Қарай берсең табылар,
Алуан түсті бояудың,
Өн бойында бәрі бар.

Қырғауыл



Үп-үшкір таяғы,
Жылан көзін ояды.

Дәуіт



Көк жүзінде жылжып жай,
Керуен құрған тізіліп,
Ілгек-ілгек шынжырдай,
Қалмайды олар үзіліп?

Тырна



Кеудесі қайқаңдап,
Жүреді байпаңдап.

Қаз