Күз
Көтеріле, аспандай,
Көкте сұрша бұлт кешіп;
Жерге інжу шашқандай,
Күміс моншақ шық түсіп.
Алматыға күз келіпті,
Жүрекке ме жоқ әлде?
Жапыраққа сыз қоныпты,
Көндігесің, амал не?
Қоңыр кеші қаланың неткен әсем!
Қоңыр желдің жүзімді өпкені әсем!
Қоңыр пальто киіп ап қоңыр күзде
серуендейтін анамды жоқ демесең.
Ұясына күн кіргенде ұялып,
Естілді ме ең əуезді күй анық?
Көктің жүзін түнде жұлдыз жапқанда,
Отырдың ба мені еске жиі алып?
Астананың аспанынан көшкен бұлт,
Күз-бауырың хош келіпті! Хош көрдік!
Бір әлеммен тым ертерек қоштасып,
Бір әлемге кеш келдік.
Ей, Алматы!
Жалқы мұңның жанарындай күз келді
Астанаға... Сосын «Пушкин» бағына.
Қайта айналып келе ме екен бізге енді,
Менің жұпар иісімде жалбыз бар.
Жылытады ол тоңдырғанда жанды ызғар.
Көп нөпірдің келе жатсам ішінде
Мені танып қояды ылғи жалғыздар.
Жұбаныш іздеп қайтады құстар,
жанына батып қай қайғы?
Ештеңе ұқпас жеңілтек жел кеп,
жапырақпенен ойнайды.
Ұзатып салып тұрмын қимастықпен,
Жып-жылы сәттер қалған Қарашаны.
... Менің жазған xатыма үндемейсіз,
Сізге сол жарасады...
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі