Өлең, жыр, ақындар

Адамдар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2255
Адам бар, қиындықтан алып шығып,
Адам бар, шыңырауға итеретін.
Адам бар, ойын ішке қалып бүгіп,
Адам бар кеудесінен күй төгетін.
Адам бар, жазығың жоқ қинайтұғын,
Адам бар, көңілдері алым-салым.
Адам бар жамандыққа қимайтұғын,
Адам бар, қиналатын төгілсе арың.
Адам бар, қайрылып қарасатын,
Адам бар-ау, ойламас келер кешін.
Өліп жатсаң бағыңа таласатын,
Адам дейміз кейде адам көлеңкесін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір шыбық

  • 0
  • 0

Еске еріксіз түсіретін түз гүлін,
Албырт едік елеңдеген біз бұрын.
Зымыраған уақыт па әлде белгісіз,
Сол күндердің тыныштығын бұзды кім.

Толық

Көздер

  • 0
  • 0

Көздер бар жанды нұрға толтыратын,
Сол көзден, тап сол көзден толқыр ақын.
Көздер бар, әрі ойлы, әрі мұңлы,
Тұңғиық тереңінде көл тұнатын.

Толық

Толқын құшағында

  • 0
  • 0

Мынау жатқан Түркістан Шағасы ма,
Қыз толқынды үйірген жағасына.
Мен дағы тұнығына жүзіп кеттім,
Жанымыз үнсіз ғана жарасуда.

Толық

Қарап көріңіз