Күй
Күйді қаққан саусақтан,
Шерткен күйлі ішектен,
Көкке серпіп кетті күй.
Алыстағы тұмандай
Көздеп мені атса – дағы қиянат,
Күндеп барып батса да күн қиялап.
Жүреді арман көңіліме ұялап,
Жабырқасам жадыратып күй орап.
Елеңдеймін дүбірге құлақ түріп,
Дүрліктірді даланы бұлақ күліп.
Күй қанатын сермеді көктем өзі,
Домбырасын дамылсыз бұрап тұрып.
Шаршамас, сірә, бұл ақын,
Шаршатпай күңді қартамыс.
Мезгілі жоқ бір тынатын,
Өмірде мынау арпалыс.
Көңілде жоқ қой өзге алаң
Үмітпен күтсең көктемді.
Көрінер күңгірт, шұбалаң
Қиялмен қусаң өткенді.
Отырмын теңіз бойында,
Ойнайды дауыл ойымда.
Соғады толқын шың, жарды,
Шертеді көңілім мұңлы әнді.
Шертші, қызым, саусақтан күй төгілдір,
Жазғы аспандай жадырасын көңіл бір.
Қасірет болса оны кейін шегіндір,
Көрейінші көк теңіздің шегін бір.
Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.
Сарыны жүйткіп сарыжайлау
Құлазып Арқа желіндей,
Күйінген бір үн бай - байлау
Күңіренген күйзеу еліндей.
Ұрысып қанжар, борасып оқтар,
Тыншыды сүргін, қырғыны.
Жердің бетінде моласы жоқтар,
Келердей қайтып бір күні.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі