Өлең, жыр, ақындар

Өткел ме едің

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1258
Өмірден болмаса да көп көргенім,
Қаншама қиындықты өткермедім.
Құлап түссе тауды да көтеретін,
Жүрегім, қырық жамау өткел ме едің,
Кей сәтте ала құйын дүрсіл кіріп,
Кей сәтте егіліп те, жүрсің күліп.
Басқа тұрсын сенгенің сенім артып,
Кетеді ылғи қапыда күрсіндіріп.
* * *
Амалың не көтермеске,
Іс түссе егер басқа ауыр.
Бұл мінездер кетер есте,
Неткен жандар тасбауыр.
"Жиі келдің" дегенменен,
Келмеске ешбір хақым жоқ.
Қозың емен көгендеген,
Жаралдым ғой ақын боп.
Көлгірсиді көзге күліп,
Майда тілмен өбектеп.
Ал сыртыңнан сөзбен ұрып,
Жағады екен өзекке от.
Келем, рас, балам үшін,
Еркін басам кең жерде.
Аман болса қаламұшым,
Ісім түспес сендерге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір мен өлең

  • 0
  • 0

Ей, өмір!
Саған қымбат өр қадамым,
Ақынмын, қанша міндет арқаладым...
Жырыма жүрегімді үзіп берем,

Толық

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Шымылдық

  • 0
  • 0

Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар