Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1736
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір адым жер

  • 0
  • 0

Бір адым жер ырыздық
Тисе тілі соқаның.
Бір адым жер – аспаның,
Бір адым жер – Отаның.

Толық

Нұрқан аға

  • 0
  • 0

1
Кеше мен көңілді едім,
Отырмын бүгін налып.
Көзіме көрінбедің,

Толық

Араб әуені

  • 0
  • 0

Көл орнына шөл дала
Көк сағымды жұтады.
Тентіреген жел-бала,
Жұлқиды қу бұтаны.

Толық

Қарап көріңіз