Өлең, жыр, ақындар

Қос қарағай түбінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2051
Дегендей-ақ сырымды сұраспай ұқ,
Қос қарағай тәкаппар тұр қасқайып.
Құлапты ер кеудеден оқ тигенде
Екеуіне қол артып, құлаш жайып.
Туған жердің жан беріп даласында
Екеуінің жатыпты ол арасында.
Қарағайлар жауыпты қанатымен,
Жел дауылды бұрқаған борасында.
Жапырақтар жамырап шуылдаған,
Үмітінің көгіндей туындаған.
Жалпақ жонда жол қаптап жалғызаяқ
Ел көңілі еріне суынбаған.
Күн күркіреп болса егер ақырғандай
Тұрады өз орнынан қапы қалмай.
Қос қарағай түбінен атылады
Бір кездері жауына атылғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Магнит аспаны

  • 0
  • 0

Ұласып жалын бұлтпенен,
Тау үстіне бекінді.
Комбинат түсі күп-күрең,
Айбынын атқан секілді.

Толық

Казак қызы

  • 0
  • 0

Туған ерте алакөбік толқыннан,
Азов желі сүйді сенің бетіңді.
Аспан алуан бұлттарменен толқыған,
Сенің тартқан орамалың секілді.

Толық

Памир

  • 0
  • 0

Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.

Толық

Қарап көріңіз