Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Памир

Сырбай Мәуленов

Памир

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1735
Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.
Күндеген оны күйініп,
Жел менен бұлттар қастасып,
Лақтырып желді үйіріп,
Тастаған бұлтты тасқа асып.
Тағы қыс Памир атанып,
Басынан көп жыл өткерді.
Бөктеріне апарып,
Қондырды тәжік көктемді.
Ел сыйын қайта ақтауды,
Өзіне Памир мұрат қып.
Көкала мұзды,
ақ қарды,
Ағызып жатыр бұлақ қып.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Памир өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 0
  • 0

Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.

Толық

Орал балладасы

  • 0
  • 0

Кеттім Орал орманым
Бір күн кеште аралап.
Көрдім Орал қорғанын
Ақ Еділді жағалап.

Толық

Түйеасу

  • 0
  • 0

Тік қарасаң басыңа қан үйелер,
Тек тастар бар талдай қармап сүйенер,
«Түйеасу» деп атын бекер қоймапты
Тек бұл жерден асады екен түйелер.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер