Өлең, жыр, ақындар

Омар һайям

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1942
Гүл бағында, жыр тағында
Көңілінен күй есіле,
Отырды ол жұрт алдында
Ұқсап дүние иесіне.
Ұшқын шарап дарып бір сәт,
Жайылғанда денеге оттай.
Қас дұшпанға қару жұмсап,
Атқан сайлап өлеңді оқтай.
Жеткен жыры бар халыққа
Жанашыр бір сырласындай.
Әзілдескен әр уақытта
Құдайменен құрдасындай.
Жарған өлең қауыздарын
Гүлдің нәзік бүртігіндей.
Айтқан елге уағыздарын
Таң атқанша кірпік ілмей.
Көрінбеді ұлылығы,
Әттең, сонау кезінде тек.
Келеді ол жырдың ұлы
Жанды елітіп, сезімді өртеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәуір дауасы

  • 0
  • 0

Жаңғырып орны жараның,
Жазылып әлі кеткен жоқ.
Жоғалтқан ұлын ананың,
Көз жасы әлі кепкен жоқ.

Толық

Жыр күзетшісі

  • 0
  • 0

Бұл жерде Тарас қабірін 1883
жылдан 1933 жылға дейін күзеткен
Иван Ядловский жатыр.
(Құлпытастағы жазудан)

Толық

Түске кірер баянтау

  • 0
  • 0

Аттарыңды тауып қойған,
Қызыл шілік, Қыз шіліктер,
Көп күн жүрген салып сайран
Қаласыңдар қыз-жігіттер.

Толық

Қарап көріңіз