Өлең, жыр, ақындар

Өзгеріс

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 378
Не боп кеттi азып-тозып өңiрiм.
Не боп кеттi бұрқап, түтеп өмiрiм.
Iше-iше қасiрет пен құсаны
Уға толы ыдыс болды көңiлiм!
Суық маған жылы отырған кездерiм.
Өзiме жат осы қазiр өз демiм.
Жинай-жинай кек, намыс пен ызаны,
оқ-дәрiге айналады ғой сөздерiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоналған орман

  • 0
  • 0

Тағы, мiне, жаным менiң сұрапыл.
Тағы, мiне, сынған-сынды мұратым...
Дәл осы бiр,
дәл осы бiр аңғарда

Толық

Тоғышар

  • 0
  • 0

Адам едi,
адам едi кәдiмгi,
айтатұғын әңгiмеңдi, әнiңдi.
Бiрде мұңлы, ендi бiрде көңiлдi

Толық

Қызуын тартып әр күннiң

  • 0
  • 0

Қызуын тартып әр күннiң,
көл жатыр тұнық ойланған, –
ортасын ойып шалғынның
бетонмен төсеп қойғандай,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар