Өлең, жыр, ақындар

Шумақтар

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 399
I
Жұлдызы мен тағдырымның
бірге сөнген тәтті арманым.
Тек жанарда қалды мұңым,
көз салсаң да шаттанбадым.
Жас төккенмін, жылауменен
мені талай басқан қайғы.
Тас мүсіндей мынау денем,
көзден бүгін жас тамбайды...

II
Күлкі қылдың сонда мені,
мен де саған жалынбадым –
ал жүректің болмады емі,
жалғыздықтан арылмадым.
Жатпыз енді - бар білерім.
Көзден жасым ақса да үдеп.
Шыңғырса да жан-жүрегім
сүйе алмаймын басқаны деп...

III
Мен өзімді құрбан еткем
Құштарлыққа, сенен бөтен.
Алғашқы арман зырлап өткен
тілесең де келер ме екен.
Быт-шыт болған со күндегі
ұмытар ма үмітті ешкім...
Өлтіріп ең өзің мені –
енді қалай тірілтпексің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үн

  • 0
  • 0

Не деген үн! Тыпыр етпей тыңдаймын,
Баурап алды-ау сезімді.
Бүкіл әлем естен шығып мұндайда
Ұмытамын өзімді. Құдіретті үн!

Толық

Жалықтым ғой, жабықтым ғой, медеу болар жан

  • 0
  • 0

Жалықтым ғой, жабықтым ғой, медеу болар жан
бар ма
Шыбын жаның шырқыраған шағында?..
Арман дейміз... ылғи бекер ергеннен не арманға?..

Толық

...ға

  • 0
  • 0

Сол бір досың түсіп күйкі сезімге.
Бар үмітін саған артқан кезінде,
Қаперіңе сонда түк те кірмеді-ау,
Үрейлі өлім тұрғандығы көзінде

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар