Өлең, жыр, ақындар

Жан бағу

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 626
Заман дегенің қасқыр ма
сескенер қарулы арсыздан?
Зорлықтың табаны астында
адалдықты көріп жаншылған
жүрегім сыздап, қан ысып,
ашыған айрандай бұзылам.
Үстелдеріне жабысып,
жан баққандарға қызығам.
Орнынан тұрса құлардай –
алдарында тік жар – ұшпа тұр.
Кеуделерінен шыға алмай
адалдық атты құс жатыр.
Құнар қалмады қырымда,
заманның сең-сең мұзынан.
Келеді екен-ау шынында
жұтаған жұртқа жүз ылаң.
Қыл көпірде әлде тұр ма адам,
ойлана да алмай жұрт бұғар.
Құйын мінезді бұл заман
жан бақпағанды ықтырар.
1989



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгершін

  • 0
  • 0

Көшедегі халық тәмәм
аспан жаққа қарасады:
көгершіндер қалықтаған
көк жүзінде жарасады.

Толық

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі

  • 0
  • 1

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі,
мен күрсінем қысқартып жеке күнді.
Ертеңіме асығам, есіме алып
бұл жалғанда сенің бар екеніңді.

Толық

Мақатаев туралы жыр

  • 1
  • 4

Бір өзі мұхит сынды жағасы арман,
ағысы жағасына жара салған;
толқыны, тасқындаса, тау қопарып,
жабықса, жусаннан да аласарған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар