Өлең, жыр, ақындар

Көгершін

  • 24.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1086
Көшедегі халық тәмәм
аспан жаққа қарасады:
көгершіндер қалықтаған
көк жүзінде жарасады.
Көгершіндер көп-ақ бүгін,
қадалмаған жанар бар ма!
Бейбіт күннің шуақ нұрын
паш етіп жүр адамдарға.
Қап-қара құс шыға келді,
көгершінге бас салардай.
Тұмсығы –жез, бұдан енді
жолбарыс та жасқанардай.
Қорғанады қара құстан,
ақ көгершін алысады.
Тез жеңілсе ала дұшпан,
ақ көгершін тағы ұшады.
Көгершіндер, төбеме өрле,
жеңістермен жалға күнді!
Ей, адамдар, төге көрме
бір-біріңнің қандарыңды!
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт туралы ода

  • 0
  • 0

Тұрмын жалғыз жағада
ымырт кезде.
Шарықтайды далаға
үміт-кезбе.

Толық

Өзіңе өкпелегенім - мұңданып төккен өлеңім

  • 0
  • 0

Өзіңе өкпелегенім -
мұңданып төккен өлеңім;
соншалық ашуланғаным -
жаныммен ашынғандағы үн;

Толық

Тебіреніп жүрегіңнен жыр арнадың

  • 0
  • 0

Тебіреніп жүрегіңнен жыр арнадың,
көп мезгіл жылылығын ұға алмадым.
Мен саған үміт артар сөз бермедім,
сонда да ынтық болдың, өзгермедің.

Толық

Қарап көріңіз