Өлең, жыр, ақындар

Күн жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 363
Күз түскелі күліп тұр ем,
Бүгін сықтым көз жасын,
Бұлт шатырын керіп тастап,
Алатауға қонғасын...
Бейбіт аспан көкжиектің
Көмкереді көбесін,
Жер тандыры кеуіп қалған,
Шытынап тұр демесін.
Қырау келер қытымырлау,
Демі үскіріп жер бетін,
Жасартсын деп бүркіп өтем
Ақ жаңбырым келбетін.
Қара жер деп - табан асты
Жер ананы сөкпеңдер!
Күн - шұғыла, жаңбыр - нәр боп
Құлпыртады көктем кеп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кербез кеш мамырлап кеп...

  • 0
  • 0

Бүр жарып бұта гүлдеген
көгілдір көктем еді,
бір шуақ ақша бұлттың
бетінен өппек еді...

Толық

Тура сөздің түбі бір...

  • 0
  • 0

Құлақ бар домбырада,
бұрауын оң бұрадым –
күйге келді.
Ұл берді Тәңір оңдап,

Толық

Ғ-ға

  • 0
  • 0

Екпін бар деп, үніңде
Ерсі көрді бір апам,
Не дарытса – бойымда,
Мен емеспін сұратқан!

Толық

Қарап көріңіз