Өлең, жыр, ақындар

Өмір жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Үміттерге сыйладың арай төккен жаңа таң.
Жапыраққа шаттанып, қол соғуға – алақан.
Сағынысқан ғашықтар жолыққандай қайтадан
Бұтақтарға иілгіш құшақ бердің айқара...
Түлегенде табиғат бүршік жарып – жай табам.
Ана болып әлемге бесік жырын айта алам.
Көктемеген бұтаға нәр сұраймын өзектен,
Табиғатты тұл етпе, О, Жаратқан, көмек бер!
Топырақтан тарап нәр, тамыр қуат алады.
Өзегіне әл кіріп, бұта бүршік жарады...
Гүл қауызы күлтелі Жер Анаға сеуіп дән -
Тіршілік тұр бұлтартпай табиғатқа жазып заң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мүмкін өзім...

  • 0
  • 0

Жәудіресем, жәудіреген шығармын,
Қайғы оранып қамыққан сәтте,
Қара орманым өртеніп, тарыққан сәтте,
Жалғызсырап жабығып,

Толық

Інілеріме

  • 0
  • 0

Өмір жайлы тым кешірек ұғыппын,
Талқысына түсіп талай шынықтым.
Білсеңіздер, сіздер білген шығарсыз
Өз қатемді өзім білмей жүріппін!

Толық

Жанартауым бар алда...

  • 0
  • 0

Сенем бұған – жанар бағым бар алда,
Бүгін жас боп үйірілген мұңдарым
Қуаныш боп тұрар ертең жанарда,
Жанар бағым, сенем соған – бар алда!

Толық

Қарап көріңіз