Өлең, жыр, ақындар

Зейнептің киіз үйі

  • 02.09.2021
  • 0
  • 0
  • 261
Ән салдырған Тастемір мен Досатқа
көрік қосып осы атқа,
Маңғыстауда, он саусағы өнер күйін төгілткен
бір келіншек тұрады екен Қошақта,
Сүйіндірген ажарымен маңды әрі,
еңбегіне зейнет құйған таңдары
Зейнеп атты сол әдемі келіншек
атышулы жылқышының жан жары.
Кеуде толы сырларыңды бірге ұғып,
қуанысып, той болардай дүрлігіп
ол тоқыған басқұрлар мен баулардан
қарап тұрар бұлбұл сайрап, Күн күліп.
Артық бейнет көрер бәлкім кім ермек,
ал келіншек қиял құсым түлер деп,
дала кейпін алашаға түсірсе —
көктем болып сыр шертеді гүл-өрнек.
Бабамыздан қалған осы нар мұра
Зейнептің шын жанына тым жақты ма —
киіз үйді тігіп қойды ұядай,
бау-бантиктің неше түрін тақты да.
Өнер десе бата берер жайған қол,
бұл өңірде жақсы дәстүр, сайран мол
Зейнептің сол махаббатын паш етіп,
Маңғыстаудың көрмесіне айналды ол...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлшем

  • 0
  • 0

Өлшемі бар дейді ғой бәрінің де өмірде
сүю менен сыйлаудың, ашу менен наздың да.
Шартты бәрі — адалдық, ізгілік те, сенім де,
бола алмаса егер сай санаң түйген мазмұнға.

Толық

Адам неге айуан сынды кейде бұл

  • 0
  • 0

Адам неге айуан сынды кейде бұл—
жан дүниесін жын кергендей бейне бір.
Ыза-кектен қарш-қарш шайнап тістерін:
«Құның сенің бір-ақ тиын, — дейді, — өмір»

Толық

Би кешінде

  • 0
  • 0

Шаттық күйден өзгені ойлатпаған
сұлу әуен, сырлы саз ойнақтаған
жан дүниені баураса — еліктетіп,
қызығына ешқашан тоймапты адам;

Толық

Қарап көріңіз