Өлең, жыр, ақындар

Ояну

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 271
Сағыныш кейпінде,
Сап-сары тауларды көремін –
түс қой бұл.
Ол енді өлең боп оянар,
Азабын көтерер жер ұлы.
Сорым да бес елі арқамнан түспей жүр,
Өңірім ып-ыстық тамшыға боянар.
Обалын көтеріп мойныма,
Бір ұзын жол шұбар, нәресте жетектеп.
Түбінде сұрайды ол расын,
Ауырлық қалпымен түн келер,
Оу, қанша қорғасын кеш өтпек,
Рухым жаза алмай құлашын...
Ап-ауыр ойлардың
Теңіздей тереңі батырып,
Дәл бүгін шық тұнған жолдарға
Жапырағым шашылып,
Тұрғаны – ғасырлар қойнауына кетер ізім,
Шық тұнған жолдар – мәңгілік тақырып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейтаныс қала

  • 0
  • 0

Бейтаныс қалада,
Сені аңсап езілем жан ана.
Үстімде көнетоз киімдер,
Қолымда ескірген чемодан.

Толық

Уағда

  • 0
  • 0

Жанарда жасын боп сөнген,
Хұсни дидарың ғайып.
Қабірдей сұп-суық бөлмем,
Түн жылар шаштарын жайып.

Толық

Терісбұрау

  • 0
  • 0

Домбыра құлағын бұрап
теріс бұрауға түсірген,
Таңдайдағы әнің де
жүректі шытынатар еді.

Толық

Қарап көріңіз