Өлең, жыр, ақындар

Соңғы хат

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 556
Өтті тағы күз міне...
Жолықтырған екеумізді
Тіл қаттырған үздіге.
Жыл көшсе де көмескі тартпасын деп,
Жүрегімнің түбіне жерлегенмін сізді мен.
Ұмытқам жоқ, бәрі әлі есімде,
Өзіңізсіз таңдарым да, өзіңізсіз кешім де.
Қайта айналып келмесіңіз мәлім болған күні мен,
Өлілердің қатарына қосқанмын, сосын сізді кешіргем.
Тірілмейсіз мен үшін, мейлі қанша ақтасам,
Өшпес тағы кеудемде күйе жағып, даттасам.
Кешіңізші, көргенде жылы қабақ танытып,
Жадырап тіл қатпасам,
Кешіріңіз және де бейнеңізді көңілімде сақтасам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын

  • 0
  • 0

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын,
Содан кейін тіршіліктің ұмытамын азабын.
Дәл қазір мен су сияқты мөлдірмін,
Су сияқты тазамын.

Толық

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Күбiр-күбiр, күбiр-дi

  • 0
  • 0

Күбiр-күбiр, күбiр-дi...
Күз жаңбырын құшақтап,
Жапырақтар қара жерге жығылды.
Мынау аспан көңiлiме ұқсап қап,

Толық

Қарап көріңіз