Өлең, жыр, ақындар

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 736
Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.
Тұнжыраған аспан емес, мен едiм,
Жар бола алмас жалғыздықтан жабығып.
Айтшы, неге елесiңдi өбемiн,
Тәңiр берген тағдырыма бағынып?
Күрсiнген де аспан емес, мен едiм,
Көкiрегiме көзсiз көп мұң қамалып.
Әлде, жаным, “Сенi сүйем” дегенiм
Қалды ма екен жүрегiңе жамалып.
Жайнаған да аспан емес, мен едiм,
Қиялымда құшағыңа жылынып.
Перiште боп келiп едi жебегiм,
Көрiнбей-ақ, иығыңа iлiнiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер

  • 0
  • 0

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер,
Өткен күнге жете алмай өкiнiп.
Аяп сенi ағаш дедi:
“Ала бер,

Толық

Арманым да адыра қап, күйреген

  • 0
  • 0

Арманым да адыра қап, күйреген,
Үмітімнің қауырсыны сиреген.
Жапырақ қой қоштасарда, мен емес,
Жылап тұрып, соңғы биін билеген.

Толық

Жабықтырып күрең тiрлiк, күрең күн

  • 0
  • 0

Жабықтырып күрең тiрлiк, күрең күн,
Таба алмадым сезiмiмнiң бiр емiн.
Аспан жақта болғаннан соң тiлегiм,
Солай қарай сандалады жұдырықтай жүрегiм.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар