Өлең, жыр, ақындар

Арманым да адыра қап, күйреген

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Арманым да адыра қап, күйреген,
Үмітімнің қауырсыны сиреген.
Жапырақ қой қоштасарда, мен емес,
Жылап тұрып, соңғы биін билеген.

Қалықтап кеп, қара жерге құлаған,
Мәңгі ұмытып күзін сосын ұнаған.
Тағы алдаймын, көз жасымды жасырып,
«Ол мен емес, аспан ғой, – деп, – жылаған».
Күндер өтер, ауыр бұлтқа ілініп,
Жүрек қалған әр жерінен тілініп.
Қаңыраған суық қала жауратты,
Сенің жоғың білініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзсiз сезiм күйдiрдi

  • 0
  • 0

Көзсiз сезiм күйдiрдi,
Күйiп келем...
Есiм кетiп егiлдiм, сүйiп керең.
Тәп-тәттi қиял деген әлемiмнiң

Толық

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп

  • 0
  • 0

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп,
Ақ үмiттiң қолаң шашы кесiлiп
Қалғанына кiм кiнәлi?
Әлде өзiм...

Толық

Жасырынбақ ойнап жүрміз

  • 0
  • 0

Жасырынбақ ойнап жүрміз,
Жасырынып бірімізден-біріміз.
Бір әлемде сөздер суық,
Сезім - ызғар, гүлі - мұз.

Толық

Қарап көріңіз