Өлең, жыр, ақындар

Жиендік

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 871
Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!
Етсін еркелеп, маған базына,
Бейілдің базарын мен түсінем.
Тонамасын тек жиенім қазына,
Қалыспау үшін өзіңдей кісіден!
Сейфті ашар саусақпен баукеспе,
Аттың кісенін сындырып жатпайды.
Біреулер оны зымиян жау десе,
Біреулер айғақ таппай, ақтайды!
Жиенім, оларға өзің жолама,
Сен ал сыбаға менің тойымда.
Көгертіп көзін бейне долана,
Зымиянды жұрт көзінше сойылда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерніңнің түгі тебіндеп

  • 0
  • 0

Ерніңнің түгі тебіндеп,
Шілдеге сары шарқ ұрар.
Қоңыр күздің кегін жеп,
Көктемге көңілім талпынар.

Толық

Сарнаған сары жазда сары аурудай

  • 0
  • 0

Сарнаған сары жазда сары аурудай,
Ақ қыста ыңқылдағап кәрі аурудай;
Қажайды көңіл қамын қамсыз түнде
Шалғайдан талмаураған сазды сырнай.

Толық

Қымыз

  • 0
  • 0

Ақ қымыз, бозғыл қымыз, сарғыл қымыз,
Жылан-көз қара майлы тарғыл қымыз.
Уызы, саумалы мен сүйектісі,
Шарапша желік қосар алғыр қымыз!

Толық

Қарап көріңіз