Өлең, жыр, ақындар

Қонақ қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 791
Қоян тым шаршап кірді,
Жатуды аңсап кірді.
Қонақүй әкімшісі
Қасарып Қарсақ тұрды:
– Орын жоқ, өл деймісің?
Айтқанға сенбеймісің?
Жолдамаң есеп емес,
Қаптап жүр сендей мүсін.
Қоянның қиналғанын,
Қайтуға жиналғанын
Қу Түлкі көріп қалып,
Деді оған:
– Иланбағын.
Ойланып көрмеймісің,
Бос сөзбен өнбейді ісің.
Орын шын керек болса,
Бес-он сом бермеймісің.
Қоянға «ақыл» кірді,
Қарсаққа батыл кірді.
Содан соң жақсы орынға
Шірене жатып жүрді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, аға, мені текке жек көресің

  • 0
  • 0

Ей, аға, мені текке жек көресің,
Көрінген жерде жаман деп келесің.
Өзіңнің болмағанмен аталасың,
Баланың қайдан білдің текті емесін?

Толық

Әке қолы

  • 0
  • 0

Қырларына гүл тұнып,
Кетті дала құлпырып.
Жайнар ма құм жондары?
Құстар әнін төгіп бір,

Толық

Қарға мен түлкі

  • 0
  • 0

Ірімшікті тауып алып Қарға,
Қонды барып талға.
Оңашада бөлек
Ірімшікті жемек.

Толық

Қарап көріңіз