Аттанарда
— Сен екі жол, мен екі жол
Жазушы едік өлеңді.
Жүрегіміз бір деуші едік
Қоштасайық кел енді, -
Қоштасу кезі келгенде
жаутаңдап маған қарадың.
"Жүрмейсің бірге сен неге?"
Дегендей болды жанарың.
Атама менің сәлем айт,
Атын басқа байласын,
Еменнен найза сайласын.
Достыны достым демесін,
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.
Енді саған мен мәңгі - "мен" емеспін,
Тереземнен, кешкі нұр, неге көштің?
Кетіп бара жатырсың арасында,
Кешкі қырда гүл кешкен көп елестің.
Айтшы, қайысты ма қабырғаң?
Қалай екен хас батырдан айырылған?!
Қайысты ма қабырғаң,
Қалай екен айырылған –
Көк аспанның көкірегі гүр етті,
Аяп кеттім аспандағы жүректі.
Күркіреген күннің дауысын бір естіп,
Жердің бетін жасын қарыды,
Ташкенге қарап жылағым келдi ардақтым,
Әлденелердi өзiңнен қайта сұрағым келдi
ардақтым.
Көңiл шiркiнiң толқыды-ай сол түн,
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі