Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім
- 0
- 0
Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім.
Енді қанша шақырады көкегің?!
Дәмін таттым абыройдың,
Бірақ та
Сенбілік
Құрыстаған қыр-далаҚарын сілкіп тастады.
Сыпырғыш пен тырмалар
Сенбілігін бастады.
Күлімсіреп күн тұрды,
Нұрға бөлеп үйімді.
Жапырақтар былтырғы
Бір төбе боп үйілді.
Сайрап көктем құстары,
Мәз боп қалдық біз енді.
Шоқтығынан қысқарып,
Алма ағаштар күзелді.
Ақ қайың да, терек те
Бұтақтарын екшепті.
Тамызыққа керек деп,
Бөлек жидық шөпшекті.
Түптеп бұта-бұтаны,
Бөлдік істі тарауға.
Дымқыл қоқыс тұтанып,
Түтіндеді әр аула.
Сияқты бір ертегі
Сәуірдің бұл жоқ теңі.
Жатты солай өртеніп
Өткен жылдың көктемі.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қыр қазағы
- 0
- 3
Шопан, Диқан -
Еңбектің озаттары -
Жасандылық дегеннен азат бәрі.
Басылады көргенде көзіме оттай
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Аяжан
Мағыналы -
Рамазан
Оте кушты -
9 мектеп
нау өлең Ұйқас түрі: қара өлең ба? -
Сайран
Керемет -
Нұрикамал
4, 5 қатар 1 мамырға таппақ барма
-
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі