Өлең, жыр, ақындар

Сыр берме

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1774
Көрмегелі көп болып дала — қызды,
Көңіл бірдей желпініп алақызды.
Көздер бар ғой отырар төне түсіп,
Ұмытып ойнап жүрген балаңызды.
Жақсылыққа тосып бір алақанын,
Күтеді асығып бала таңын.
Талмаусырап күн ұзын шаршағаны,
Ұмыт болар шаршағанда балапанын.
Өзі емес, бала үшін сүреді өмір,
Ойың сонда жат мейлі, түрегеп жүр.
Кеудеңде құс боп қонған бақытыңды,
Ұқсатпа, бұлтқа жаным, түнеме бір.
Сыр берме, бақыт құшып жарысаң да,
Сыр берме, қажып қатты арысаң да.
Басқа емес балаң үшін шыдайсың ғой,
Су кешіп, жаныңа шоқ қарысаң да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Көңіл сарайы

  • 0
  • 0

Орманды сонау ішінде таудың көгілдір,
Орман ішін бөлеп жырға, төгіп нұр.
Жапа-жалғыз ғажап жұмбақ сарай бар,
Көрген сайын толқып өтер көңіл бір.

Толық

Қиыласың

  • 0
  • 0

Қиыласың, домбыраңды шертші деп,
Тымық күнде дауыл тілеп, өрт тілеп.
Бұл өмірде қуанышты да, көкірегін
Қасіретпен қарс айырған дертті көп.

Толық

Қарап көріңіз