Өлең, жыр, ақындар

Қара бұлт

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 5446
А. С. Пушкиннен аударма

Дауылдың қуғынынан қалған бұлт!
Сен ғана ашық көкте жүрсің жылжып.
Сен ғана қайғы жауып көлеңке еткен
Сен ғана шаттық күнді кірбендеткен.
Күшті жай құшып сені құшағына,
Сен едің аспанды алған кеше ғана
Сен едің жасырын жай шартылдатқан,
Сусаған жерге жауып сусындатқан.
Қара бұлт, жетер, жоғал! Дәурен кетті,
Өзгерді, жер жаңарды, дауыл өтті.
Желпінтіп жапырақты, құлпыртып жер,
Тыншыған көктен сені қуалар жел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын мен Мақым

  • 0
  • 0

Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.

Толық

Жаңылғаным

  • 1
  • 2

Жалғанды «жазықты» деп жамандадым,
Ол жазықтан өзімді амандадым.
Ойладым да отырдым ел табуға,
Заманнан жақсы досты таба алмадым.

Толық

Ішім еріп

  • 1
  • 1

Ай жарық, нұры балқып тұрған түні,
Жарасып, жалтылдасып жұлдыз сыны.
Шағылда ыңсыз - дыңсыз қыбырлаған,
Дейтін - ақ секілденіп әлдекімі.

Толық

Қарап көріңіз