Өлең, жыр, ақындар

Қара жер

Жадыратып бәріңді күлкіменен,
Көңілсіздік көрмейсің бір күні менен.
Табаныма сезіліп тұрады ылғи,
Жұмыр жердің жүрегі бүлкілдеген.

Биік ұстау мақсатым шынарымды,
Сенем,білем сан сынға шыдарымды.
Құшағына анамдай қара жердің,
Кім білсін қашан барып құларымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соғыс зардабы

  • 0
  • 1

Біткеніне соғыстың,
Өтсе де көп жыл шамасы.
Құрбан боп кеткен боздақтар-
Көңілдің бітпес жарасы.

Толық

Дос көңілі

  • 0
  • 0

Шарасы жоқ пендесі,
Басқа салса Алласы.
Досқа қатер кездессе,
Құрбан болар жолдасы.

Толық

Шолақ өмір

  • 0
  • 0

Өмір деген жалын екен,
Жалыны шарпып өтеді.
Неге шіркін жастық шағың,
Жалт етіп тез өтеді.

Толық

Қарап көріңіз