Өлең, жыр, ақындар

Салават жекпе-жекте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1956
Көк найзаны қару етіп,
Жекпе-жек деп айқайлаған.
Ажалынан ағып өтіп,
Атын қарсы қайта айдаған.
Жау тағы да ұрандаған,
Ат ойнатып айбары асып.
Көк жанары тұмандаған,
Жалғыз өзі майдан ашып.
Найзағайдай жарқыл қағып,
Атылып топ арасынан.
Ер Салават ар туындай,
Шықты жауға аласұрған.
Ұшты оттар найзалардан,
Жермен-жер бап кетті аттар.
Бұлттан түскен найзағайдай,
Көзден ұшты көп ноқаттар.
Шыр көбелек айналды жер,
Жоқ боп кетті ашық аспан.
Жалғыз қалды майданда ер,
Құлады жау қарсыласқан.
Жаңа ғана заулап аққан,
Түсті жауы аунап аққан.
Қас батыры еркіндіктің,
Келді зауал Салаваттан.
Туды ұстап тұрды қырда,
Жайнап атқан таңдай ұлан.
Оралып жұрт шылбырына,
Сүйеді оның маңдайынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Командарм

  • 0
  • 0

Айналаға жалын бүркіп,
Алда орман жанып жатқан.
Қара жерді қағып-сілкіп,
Зеңбіректер дауылдатқан.

Толық

Берді ағаның сөзі

  • 0
  • 0

Отырдық таста тілсіз ұғынысып,
Жүректен жатты өлең бұл-бұл ұшып.
Көктемгі Копетдагтың көлеңкесі,
Көңілге ақ шуақ боп тұрды түсіп.

Толық

Кавказ

  • 0
  • 0

Мәңгілік болашаққа ағатындай,
Өмірдің өзендері сағатындай.
Айналған аспанында ақша бұлттар,
Жеп-жеңіл көгершіннің қанатындай.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер