Өлең, жыр, ақындар

Адамдығын өзінің түсінбеген

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 109
Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.
Қанға сінген олардың бір өнері,
Ісің түссе сыздана түнереді.
Әлді көрсе, майысып маймыл болып,
Әлсіз көрсе, талтандап шіренеді.
Осы шығар кертартпа, пендешілік,
Пенде атың бүркенген кем бе есірік.
Мен кешіріп, ағайын, қоя қойдым,
Қояр болсаң бұларды сен кешіріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болады бәрі, толады

  • 0
  • 0

Болады бәрі, толады,
Толады да солады.
Жандылар түгіл жансыз да –
Жалғанның аз күн қонағы.

Толық

Табиғаттың заңына бағынасың

  • 0
  • 0

Табиғаттың заңына бағынасың,
Кімге бұдан кұтқар деп шағынасың.
Сіңіп кеткен сағымға сайғақтардай,
Күндерінді күрсіне сағынасың.

Толық

Ай туып, Алатаудан күн шығады

  • 0
  • 0

Ай туып, Алатаудан күн шығады,
Көкке тұр күміс шыңы ыршығалы.
Медеуді мерей болған жер жүзіне,
Көргенше көңілім менің тыншымады.

Толық

Қарап көріңіз