Өлең, жыр, ақындар

Жетісайлық Жамал апама

Ішімнен езіліп барамын
Жолыңа тағы қарадым.
Артымнан келіп қалардай,
Сағынып апа барамын.

Апа мен қалдым жырақта
Өзіңіз кетіп жұмаққа
Сіз барда бәрі қуатты
Бәріне түсіріп шуақты.

Қиялым болып жүресіз
Жүрекпен шындап күлесіз
Жарылқап бәрін жүресіз
Түсіме ғана кіресіз.

Ағаштар сарғыш тартқанда
Сіз жоқта жаңбыр жапқанда
Себелеп құйып жатқанда
Қызарып күнде батқанда.

Жамалым апам жамалым
Меніңде жоққой амалым
Бұйрығы енді Алланың
Қайырын берсін қалғанның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анажан!

  • 0
  • 0

Елге барсам, елге барсам анам жоқ,
Сұрайын десем үй ішінде адам көп
Мені тастап кеткеніңбе жұмаққа?
Мен үшін сен, тірісің сен бірақта!

Толық

Тәй тәй тәй немерем

  • 0
  • 0

Ақ періштем аппағым,
Бесікте күлімдеп жатқаның.
Ата деп бірінші айтқаның
Білдіңбе маған жаққанын.

Толық

Аққудай сұлу жанарым

  • 0
  • 0

Аққудай сұлу жанарым
Көз тастап маған қарадың
Сүйкімді сенің жанарың
Өзіңсің жаным арманым.

Толық

Қарап көріңіз