Өлең, жыр, ақындар

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап

Арал, Каспий, Есілім қалдың құрғап,
Қарасы ғаламаттың бітті қорлап.
Құртпақтың, жауыздықтың ең қорашы,
Адамзат кесірінен қара зарлап.

Жастығың болды саған құстан арнау,
Киімің болды саған қойдан жамау.
Пайда бар ма ой-сана, ақылыңнан,
Жойыпты тіршілікті қорғамсыз-ау.

Қорладың қара жерді, әлің жетіп,
Соңында кетерсің ғой соған сіңіп.
Ор қаздың өзіңе-өзің білмедің бе?
Өз қаныңа өзіңді тұншықтырып…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалған айтып, өзіңді алдап едің

  • 0
  • 0

Жалған айтып, өзіңді алдап едің,
Өтірікті шындыққа жалғап едің.
Басқаның мазаласа арбаулары,
Адалдыққа, шындыққа қас деп едің.

Толық

Жүрегімнің назары бір аруда

  • 0
  • 0

Жүрегімнің назары бір аруда,
Ол арудың жүрегі басқа жанда.
Амал жоқ жүрегімді бұйыра алмай,
Ала алмаймын өзіңнен бас тарта да.

Толық

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың

  • 0
  • 0

Уайымдап өміріме сыр сақтаттың,
Қорқамын сазайынан жалғыздықтың.
Өтпей ме адамдарсыз жанға жақын,
Қалған, жалғыз күнім деп алаңдаттың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер