Өлең, жыр, ақындар

Жастық оты

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 375
Жастық отым сөнбейді,
Жел тұрса да, бұлт шығып.
Бойды қуат кернейді,
Марқайсам да мұрт шығып.
Жастық шақтың жұлдызы
Неге шықсын есімнен.
Өмірімнің күндізі
Мені гүлдей өсірген.
Қызыл шоқтай шашақты
Шарықтап ту астында.
Жас ұрпақ өмір жасапты,
Кемедей жүзген тасқында.
Ақының жырдан қол тартпас,
Арналған саған қаламым.
Жанымды жыршы қартайтпас,
Қырау шалған самайым.
Жастық от бойда сөнбейді,
Жел тұрса да, бұлт шығып,
Жүректі жыр кернейді,
Марқайсам да мұрт шығып.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйгеніме

  • 0
  • 0

Көп жылдар сүйдім сені қара кезім,
Таңдаулы гүлді сыйлап бердің езің,
Дегенің:
«Алыс кетсең еске ала жүр!»

Толық

Жазулы тас

  • 0
  • 0

Езу тартпас қара тас
Бетіне әжім түспеген,
Жанымыздай біздің жас
Жалынды оты өшпеген.

Толық

Досқа

  • 0
  • 0

Достым, жастай өлеміз деп налыма,
Сатып алған жоқпыз ғой біз ғұмырды.
Өзімізше жасап, өзіміз тағы да
Өткізерміз өлшеулі өмір сүруді.

Толық

Қарап көріңіз