Өлең, жыр, ақындар

Зерен, де ерен

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 416
(Мұхтар Әуезовтің қайтыс болуына)

Зерен де ерен – бір тума,
Маңдайлы, маңғаз марқасқа,
Қалды ізің өшпес жұртыңда
Өзіңнің орның бір басқа.
Суретші, не – ақынның
ояуы, сұлу сөзі де
Жетер ме талант, ақылдың
Шегіне біткен өзіңе?!
Сирек бір көрер жер бетін
Өзіңдей отты нәрлі адам,
Қайта тумас келбетің –
Құйса да аппақ мәрмәрдан.
Тапсырдық жерге денеңді..,
Ұзақ жылдар, ұзақ күн
Еске алып өшпес бейнеңді,
Туындар жыры қазақтың!

1961



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауылпаз

  • 0
  • 0

Ой құйыны үйіріліп,
Көк алмастай суырылып,
Қаламы қылыш жарқылдап
Сұңқардай даусы саңқылдап.

Толық

Красин кемесі

  • 0
  • 0

Жынды жел ыршып ышқынған
Садағын тартып ысқырған,
Сібірде жаз да, күз де мұз;
Буалдыр боран аппақ қыс,

Толық

Жер екен

  • 0
  • 0

Абхазия гүл бағы
Бұлбұл сайрар жер екен,
Көк бұлты да таудағы
Көк теңіздің лебі екен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар