Ұятын жоғалтқан адам туралы жыр
- 0
- 0
Өз басы мен өз жанын
ойлап жүрiп күн-түнi
ұяты мен ожданын
жоғалтты адам бiр күнi.
Хал
Білмедім:Кім ұтылып,
Кім ұтуда?
Білгенім:
Мені күндер кеміріп,
Айлар асап,
Жылдар жұтуда .
Мен қазір
Үкісі шығып кеткен
Көнерген көндеймін.
Бұл не пәле, –
Көлде жатсам да
Шөлде жүргендей
Шөлдеймін.
Уақыт
Озып бара жатқандай,
Дүние
Тозып бара жатқандай .
Кейде мен өзімді –
Әруақтай көріп! –
Өзіме-өзім түнеймін.
Кейде мен
Тойдан шықсам да
Жұттан шыққандай жүдеймін.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Далон асуында
- 0
- 0
Қос бүйiрiн қысып қара тастарға,
өрмелеген шатқалдардан асқарға –
алдымызда жол жатыр
арқан-сынды тасталынған аспаннан.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі