Өлең, жыр, ақындар

Қасіретім

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 490
Қара тасқа –
Маңдайымды! –
Елiмнiң қасiретiн
Айта-айта соқтым.
Жоса-жоса боп аққан
Қанға қарамай
Қайта-қайта соқтым.
Соқтым!
Қасiретiмнiң салмағынан
Қара тас
Үгiлiп кеттi.
Түбiттей түтiлiп кеттi.
Шыдай алмастан
Қара жердi қос қолдап ұрдым!
Қара жер қақ айырылды.
Көтерiле алмадым! –
Қайратым майырылды.
Қасiреттiң
Өртеп бара жатқан күйiгiне
Шыдамай
Көлге сүңгiдiм.
Көл дегенiң
Қасiретiмнiң аптабынан
Бу болып ұшып кеттi.
Дүние
Тозақтың отындай лапылдап
Ысып кеттi.
Қасiретiм-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үйлер

  • 0
  • 0

Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Еш өзгерiс болмаса да түрiнде,
түбiрiнде,
тамырында,
үнiнде

Толық

Торығу

  • 0
  • 0

Өлiп тұрамын,
Өлiп жатамын.
Елес сияқты
Өлiк-сұлбамын.

Толық

Қарап көріңіз