Қуаныш
- 0
- 0
О, қуаныш!
Мен өзiңе сүйiнем.
Сүйiнем де алдыңа кеп иiлем.
Қып-қызыл боп құндағына оралған,
Қайран қазы-билерім
Бiреулер атқақтап кепОларды
Тоқтатпақ болған.
Сол кезде билерiм
Теңiз ұрттап алғандай
Арнасынан шығып
Тасып кеткен.
Толқындарымен соғып –
Менменсiнген дұшпанды! –
Төбесiнен басып кеткен.
Жел ұрттап алғандай
Құйындай үйiрiлiп
Құтырынып соғып кеткен.
Өрт ұрттап алғандай
Орындарында күл қалдырмай
Жағып кеткен.
Бойларына
Сөздердiң бүкiл
Қару-жарағын таққан.
Бұлт оранып алғандай –
Жарқылдатып! –
Жай оғын атқан.
Жерге тығып,
Жерден суырып алған.
Табаға салып
Шыжғырып қуырып алған.
Қайран қазы-билерiм!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Байланыс торабы
- 0
- 0
Iздейтұғын қала менен даланы,
iздейтұғын көне менен жаңаны
бағанасыз, сымсыз-ақ
дүниемен кеткен мәңгi жалғасып
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі