Өлең, жыр, ақындар

Қатыгез

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 383
Қарап тұр әлемге –
Көзi қанталап,
Адам бiткендi –
Бұтын бұт,
Қолын қол етiп! –
Тастайды
Ағаштай жаңқалап.
Адалды арам аяғымен
Былғап
Кешiп тастады.
Әйелдi аңыратып
Қос емшегiн қылышпен
Кесiп тастады.
Атамның басына тептi.
Уын өзегiме құйды.
Зәрiн өзенiме төктi.
Бомба боп жарылып
Жерiмдi
Қақыратып жыртты.
Ұрпағымды –
Құрсақта! –
Тұншықтырып құртты.
Жерiмнiң үстiне –
Қабағынан! –
Қар жауды.
Елiмнiң үстiне –
Күннiң шапағынан
Өртенiп жатқан бұлттардан –
Қан сауды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бозторғай

  • 0
  • 0

Тұла бой, жүйке, тамыр шымырлап тұр,
Құлағым, сана, миым шыңылдап тұр, –
Шошынған жұдырықтай жүрек құсап
Бозторғай дала үстiнде шырылдап тұр!

Толық

Байланыс

  • 0
  • 0

Отырғам жоқ тек жазып бұл өлеңдi,
от шарпып тұр жаным менен денемдi.
Уы сiңiп мына ұлы ғасырдың
тостағандай шағын ғана көл өлдi.

Толық

Көшелер

  • 0
  • 0

Үстiне көкпеңбек
асфальт төсеген
өзендер сияқты
ағады көшелер.

Толық

Қарап көріңіз