Зират үстіндегі жаңбыр
- 0
- 0
Аспан да бұлтын қуып бiр
осынау тұсқа жинапты.
Ақ нөсер төпеп құйып тұр
үстiне мұңлы зираттың.
Ендi не болды?
Жалына қол тимеген,Мойнына бұғау түспеген
Тарпаң едiм.
Құмырсқадай қыбырлап,
Үнi шықпай сыбырлап
Кiшiрейiп келсе –
Жауыма да! –
Дарқан едiм.
Қапалансам –
Тұңғиыққа
Батырып жiбердiм.
Қаhарлансам –
Теңiзiңнiң өзiн
Сапырып жiбердiм.
Мейiрiмiм
Қара темiрдi балқытып,
Қара тасыңды идiрдi.
Аптабым –
Жер түгiл –
Судағы балықты күйдiрдi.
Ендi не болды?
Аптығым басылып қалды.
Шаттығым таусылып қалды.
Қазiр мен –
Тұяғы жарылған
Тұлпармын.
Мүйiзi сынған құлжа,
Қанаты сынған
Сұңқармын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жыр жазар алдындағы сәт
- 0
- 0
Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі