Өлең, жыр, ақындар

Қара адам

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 880
Өтiнемiн,
құрысын! –
Оған қарсы аттама!
Тарылатын тынысың
оның жаны қап-қара!
Сұмдық онда жетедi! –
кебiн ұрлар өлiден...
Шарпып-шарпып кетедi
қара жалын демiнен.
Оған,
оған батпады
аруақтың киесi...
Қап-қара еттi мақтаны
Сөздерiнiң күйесi.
Құстар шошып даусынан
Жоқтау еттi көгiмдi...
Күлген кезде
аузынан
күл бұрқырап төгiлдi.
Одан,
одан безiнем,
қорқасың деп даттама.
Жылап едi
көзiнен
Құрт шықты қой қап-қара!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалаңаш

  • 0
  • 0

Сөз жалаңаш, дәл қазiр,
жыр жалаңаш.
Құм жалаңаш,
сайың мен қыр жалаңаш.

Толық

Затаевич

  • 0
  • 0

Қарамастан желiне де заманның,
шарлап кезiп тау мен тасын даламның
арып-ашып,
шаршап-талып шалдығып

Толық

Бұлтпен соқтығысқанда

  • 0
  • 0

Мен кенеттен
Алатаудың басында
Қап- қара бұлтпен
Соқтығысып қалғаным.

Толық

Қарап көріңіз