Көше мүйісіндегі жалғыз ағаш
- 0
- 0
Дау-дамайдан адастым
Өзiмше ой кешемiн, –
Дегендей-ақ ағаш тұр
Мүйiсiнде көшенiң.
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
Көкiрекке сыймай бұрқап толғандыобраз, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
ақкөңiл, адал дауысы!
Түскенде сол үн өлеңге
қалмасын десең түк ұқпай
артық сөз, артық бояусыз
сөйлеуiң керек тереңнен
өзен боп,
жел боп,
орман боп,—
тұншықпай, бүкпей, тұтықпай!
Кеудеде кетер күй тасып
қайырып дауысын ұзақтан,—
өлеңнiң әрбiр ұйқасы
өлеңнiң жолын ғана емес
өмiрдi жатса құшақтап.
Шығатын оқып құмардан
айтуым үшiн бiр сөздi —
мысқалдап, миллиграмдап
дәлдiктi iздеп өлшеген
аптекарьдiң
безбенiндей теңселем.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Махаббатқа естелік
- 0
- 0
Әлi есiмде сол көктемнiң сол түнi
нөсер шуы,
найзағайлар жарқылы.
Көз алдымда сол түндi
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен -
Аяжан
Өте керемет -
Асаль мамбетолв
Өте жақсы жазылған мағынасыда керемет -
Нурила
Рахмет -
Біржан Сарай
Ләйлім шырақ
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі