Көңіл
- 1
- 0
Баяғыда жас бала едiң сен‚
Ойың бұзылмаған, көңiл!
Перiштеден таза едiң сен‚
Қиянат қылмаған көңiл!
Жолама, қулар, маңайға,
Не қылмадың талайға?
Кiм жағады сендерге
Тартқызған азап Абайға?
Күн аязда терезеге
Неше түрлі гүл түсер.
Мұнша әдемі түсті неге
Кім түсірді?- Ой жібер.
Иманқұл
Мұндай терең мағаналы, тəрбиелік мəні жоғары өлеңге қандайда бір пікір айтып сынауға яки мақтауға əлсізбін,жүректің əрбір жүйке талшықтарын, домбыраның ішегіндей қозғатады.