Өлең, жыр, ақындар

Бидай елеген әйел

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 617
(аударма)

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай
келіншек шығып барады.
Самал жел есті. Еледі,
алтындай дәнді ақтады.
Төменде, үйде, бөбегі
ұйқтамай әлі жатқаны.
Елестеп таулар көзіне,
жүзінде титтей мұң қалмай,
бұлақты бойлап өзі де,
елек те билеп түрғандай.
Шарқаты желмен сыбдырлап,
әйелдің өзі — нәр тұрған!
Еседі самал сырды ұрлап,
тегіліп жатыр алтын дән!

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбішке

  • 0
  • 0

Бір сергіп қайтсам ба екен елге барып,
жаныма жарқын мінез жеңгені алып,
жүзімді жоннан ескен желге жанып,
сатусыз сезімдерге бір сүңгісем,

Толық

Ақыл

  • 0
  • 0

Жанамалап жандарында жүрмесең,
көзге түсіп, құнжыңдауды білмесең,
пасық-сасық саясатын, қылығын
құптаған боп күлмесең,

Толық

Неге

  • 0
  • 0

Басқа ем атақ, беделім жоқ шағымда,
өзгеріппін жуғандай көк сабынға.
Жақсыларым жат болып бара жатыр,
дұшпаныма айналды достарым да.

Толық

Қарап көріңіз