Өлең, жыр, ақындар

Кәсібін қоймас ұры адам

  • 23.01.2022
  • 0
  • 0
  • 798
Ауру, жоқтық... және өлім
Қолымда көп дәлелім.
Лақтырылған сүйекке
Таласады әлі елім.

Ел емес, елге ұқсарлар,
Әрине, «шөпкетышарлар».
Жегені желім боп шығып,
Бір күні қан құсарлар.

Қақпанға түсіп, қақсаған,
Көнбейді ымға, бопсаға.
Дәніккен «Қарсақбайларым»,
Әділет соты жоқ саған.

Қарамас көзге жылаған,
Кәсібін қоймас ұры адам.
Алады бәрі, береді,
Бермейтін елде – бір адам!

Қоғамның жүзі – пара бет,
Апарар қайда арам ет?
Алладан аяқ тартпаған,
Берген де, алған – қарабет!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, Махамбет, ағатай! «Құсалықпен өтті ғой, Махамбеттің көп күні...» Махамбет

  • 0
  • 0

Қаройда басың алынды,
Қапшыққа сосын салынды.
Қуанып дұшпан жарылды,
Жарың қара жамылды.

Толық

Қауіп

  • 0
  • 0

Қазағымның базары тарқағалы
Нәзік жаным ауыр мұң арқалады.
Махаббаты мерт болған Қыз Жібектей
Елестейді Жайықтың жарқабағы.

Толық

Оралмандар туралы ой

  • 0
  • 0

Оралмандар, оралғандар –
Аппақ нұрдан жаралғандар,
Жазықсыздан – атылғандар,
Жапа шегіп – қамалғандар!

Толық

Қарап көріңіз