Өлең, жыр, ақындар

Мойындау

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 514
Балы мен уын үлестіргенде,
Уынан молдау асатқан.
Дүлей-тағдырмен
Күрестім күнде,
Қашам деп ажал-қасаптан.
Қысқарар ма екен,
Жалғанның жолы?
Білмеймін...
Алда не болар?...
Адамның басы – Алланың добы,
Домаланар да, жоғалар.
Домалап,
Мен де ілінермін бе,
Жүзіне жазмыш-орақтың?
Өткінші өмір, білінер кімге,
Көркімді күзге тонаттым...
Осылай ма едің,
Жалған-ай?!
Жалған!
Оралмас күнді жоқтаймын...
Ақындығым да
Адыра қалған,
Қарақан басым боп қайғым...
Жә, жетер!
Көңілім,
Күнә жамама!
Жазмыштан қалай озармын?
Басқаға дардай,
Құдайға ғана –
Түйіршігімін тозаңның.
ИӘ, СОЛАЙ!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағаларым

  • 0
  • 0

Болып еңдер екеуің – қос қанатым,
Сендер барда
Көңілім хош болатын.
Көтердіңдер жоғары қарындасты,

Толық

Сезім гүлі

  • 0
  • 0

Көк аспан тұруы үшін
Жер қандай керек болса,
Бұлттардың ығуы үшін
Жел қандай керек болса,

Толық

Жүрегім нені іздейді

  • 0
  • 0

Күй кешіп бастан жағымсыз,
Көңілім – күйрек, жаным – сыз
Тартады алдымнан
Сый қандай,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер