Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 656
Өз кірпішін өмірге әркім қалайды,
Қалағандар... жерде қалтылдамайды.
Ақын деген – отты жасын, найзағай,
Ал, найзағай күнде жарқылдамайды...
Үнсіз қалса...
Жұрт ойлайды «сөнді» - деп,
Қамытына «ит тірліктің» - көнді деп.
Ол жанғанда, дүние түгел жарқырап,
Ол сөнерде... жарқырайды соңғы рет...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үздің бе, үміт сен менен

  • 0
  • 0

Үздің бе, үміт сен менен,
Ертегім болған ертеңім.
Тербетер ерке желменен,
Жүректі нәзік желкенім.

Толық

Тіршіліктің сияқтанып жүрегі

  • 0
  • 0

Тіршіліктің сияқтанып жүрегі,
Күн нұрымен жүз құбылып реңі.
Күзгі желмен ұшпай, жерге ілініп,
Жалғыз жапырақ тал басында тұр еді.

Толық

Не деймін...

  • 0
  • 0

Не деймін...
қалай саған жеткіземін,
Бір кезде асау, ерке өрт қыз едім.
Есейдім, енді бүгін сол уақыттың –

Толық

Қарап көріңіз