Өлең, жыр, ақындар

Сырласамын өзім қалып өзіммен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 474
Сырласамын өзім қалып өзіммен,
Сырласпаған, мұңдаспаған кезім кем.
Мына өмірден көзін жұмған көп досым,
Жас боп ақты жүрегімнен, көзімнен.
Сырласыңмен болады өмір ғажайып,
Сырлас кетсе жыламаудың өзі айып.
Досым кеміп бара жатқан сияқты
Жарық оты жанарымның азайып.
Көк аспаннан төксе-дағы күн жарық,
Күйдіргендей аш-өзекті у барып.
Бір досыммен келем тағы қоштасып –
Қара жерді көз жасыммен суғарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Көзінен көкте бұлт жас парлатып,
Шаншылды бір қою бұлт асқарға тік.
Бет тосып қарсы алдынан тас бұлақтың,
Кеткендей қойынына аспан батып...

Толық

Сүйсең мені, салыстырма өзгемен

  • 0
  • 0

Сүйсең мені, салыстырма өзгемен,
Кездескенде дәрменсіз ғой сөз деген.
Маңдайдағы көзбен емес, қарасаң,
Қара маған жүректегі көзбенен...

Толық

О, тәңірім! Сен қандай үстем едің

  • 0
  • 0

О, тәңірім! Сен қандай үстем едің,
Өз алдыңда әлсізбін, кішкенемін.
Уысқа алып барлығын қысып тұрған
Қыс па екен осынау қыс дегенің?..

Толық

Қарап көріңіз