Өлең, жыр, ақындар

Мен өзіңді сүймеймін, сүйе алмадым

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 462
Мен өзіңді сүймеймін, сүйе алмадым,
Сүю жайлы тек іштей қиялдадым.
Қолды бір-ақ сілтер ем, бірақ, бірақ
Мен басқаның көз жасын қия алмадым.
Шын сүюді аңсаумен жырлап өттім,
Жырлап өттім, көңілге сырлар ектім.
Басқалардың бақыты үшін мәңгі
Өз бақытын басымның құрбан еттім.
Сол үшін де мұңдылау ән сап тұрам,
Әнімменен бір жанды аңсап тұрам.
Ештеңені көре алмай, қарманумен,
Ойларменен қалжырап, шаршап тұрам.
Оң мен солдан тағдырдың есіп желі,
Жанымдағы отымды өшірмеді.
Жылдар бойы жүрсем де бірге өзіңмен,
Сүйе алмадым, бөтенмін, кешір мені!
Көз алдымнан өтеді нелер елес,
Күнім барып қонғандай төбеме кеш.
Қаталдаумын, кейде шын әйел болып,
Алдап күлу қолымнан келер емес.
Қарыздармын, ей, өмір, отың үшін,
Жаутаңдайды өзіңе жетім ішім.
Мені өлтірмей, әйтеуір, келе жатыр
Бақытыма айналған өкінішім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңіс жыры

  • 0
  • 0

Онда мен үш жастамын,
Ол бір күн сендерге аян, тұстастарым.
Аңыраған әнімен аналардың,
Аударылып қанша рет түсті аспаным!

Толық

Баспалдақ

  • 0
  • 0

Алтыда табаныма от бастым да,
Шыр еттім алғашқы ауыр соққы астында.
Тал қармап тағдырыма қарсы ұмтылдым,
Көміліп дөңбекшіген көк тасқынға.

Толық

Қыран өлімі

  • 0
  • 0

Өсіп-өнген өмір барда ұран бар,
Ұрандардан ұлы болсаң сыр аңғар.
Шырқау көктен шырқау шыңға соғылып,
Қыс айында өледі екен қырандар!

Толық

Қарап көріңіз