Өлең, жыр, ақындар

Ізгілік

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2782
Шарлап бір жүрсем туған өлкені мен,
Қайда да өрлік көрем өркені кең.
Көркіңе көз тоймайды, о, туған жер,
Сен барлық жер біткеннің көркеміме ең?
Ізгілік - біздер үшін ата қалып,
Жүрміз ғой Адам деген атақ алып.
Қаласаң, жүрегімді жұлып беріп,
Сүйейін топырағыңды жата қалып.
Ешқашан емеспін мен тосын адам,
Қияннан бақытымды тосып алам.
Өзіңді жырлау үшін жаратылды,
Сезімі селден бетер осы балаң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бос орындар

  • 0
  • 0

Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,
Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.
Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,
Көмір қара шашыма күміс қонып.

Толық

Жалғайды...

  • 0
  • 0

Қайда қоям алып-ұшқан көңілді,
Кемерінен асып, қанша төгілді.
Күнде көріп жүрген мына адамдар,
Менің ішкі жағдайымнан не білді?

Толық

Заман

  • 0
  • 0

Мына заман алағай да, бұлағай,
Өтіп жатыр жағдайымды сұрамай.
Тірлік қамы тұралатып жүрсе де,
Көңілімнің бүгінде тұр Абай!

Толық

Қарап көріңіз